G.A.S. in de fotografie – wanneer genoeg, genoeg is
door Jack Vector
Laat ik meteen met de deur in huis vallen: ik heb G.A.S. Jij waarschijnlijk ook. Nee, ik heb het niet over het soort waar je een medicijn voor moet nemen. Ik bedoel G.A.S. — Gear Acquisition Syndrome: die onweerstaanbare drang om steeds weer nieuwe camera's, lenzen, accessoires of software te kopen.
Marketingafdelingen weten perfect waar ze moeten krabben om die jeuk erger te maken.
We zeggen dingen als:
“Met die nieuwe lens ga ik eindelijk die perfecte straatfoto maken.”
“Als ik die body had met 40 megapixel, dan zou mijn werk pas echt opvallen.”
Maar diep vanbinnen weten we vaak al het antwoord: nieuwe gear betekent niet automatisch betere foto’s.
Waarom we steeds meer willen
G.A.S. komt voort uit passie, ambitie… én onzekerheid. We kijken naar anderen online, zien hun resultaten en denken: “Die hebben vast betere spullen.” Maar de waarheid is meestal veel simpeler: zij gebruiken gewoon wat ze hebben optimaal.
Fotografie is niet wat je koopt, maar wat je ziet. En dat vergeten we soms.
📸 De X100VI-methode: een persoonlijke reset
In een video die mij raakte, vertelde een fotograaf hoe zijn Fujifilm X100VI hem verloste van zijn G.A.S. Hij ging van eindeloos vergelijken en upgraden naar één camera, één lens, en… rust.
En weet je wat? Zijn creativiteit begon terug te stromen. Geen twijfel meer, geen keuzestress. Enkel focus en plezier in het fotograferen.
Hij noemde het zijn anti-G.A.S.-strategie in drie stappen:
1. Beperk – kies één vaste set-up
2. Beheers – leer die uitrusting volledig kennen
3. Gebruik – ga fotograferen, zonder excuses
En ja, ik voelde me aangesproken. Want met minder keuzes, neem je sneller beslissingen, en maak je meer foto’s.
Te veel gear = creatieve verlamming
Elke extra lens, body of filter opent een wereld van wat als...-scenario’s. En voor je het weet ben je meer bezig met specificaties dan met je onderwerp. G.A.S. leidt zelden tot actie — het leidt tot uitstel, twijfel en frustratie.
> De oplossing? Beleving boven bezit.
Eén vertrouwde camera voelt als verlengstuk van je oog. Dat geeft rust en vrijheid.
Tips om G.A.S. onder controle te houden
Hier zijn een paar reminders die ik mezelf geef (en ja, soms ook negeer):
Werk met wat je hebt. Je huidige camera kan meer dan je denkt.
Beperk je uitrusting bewust. Eén lens, één dag, één doel.
Investeer in jezelf. Workshops, boeken of gewoon: tijd maken om te fotograferen.
Denk twee keer na voor je koopt. Vraag jezelf af: wil ik dit echt, of ben ik gewoon op zoek naar een kick?
Wees eerlijk over je motieven. Koop je uit passie of uit verveling?
En toch… soms is het wél tijd
G.A.S. hoeft niet altijd negatief te zijn. Soms wacht je bewust op een toestel dat écht iets toevoegt aan je werk of collectie. In mijn geval is dat de Ricoh GR IV HDF — een camera die nog niet in mijn verzameling aanwezig is, maar waar ik al een tijd naar uitkijk. Niet omdat ik iets nieuws móet hebben, maar omdat ik weet wat het me kan brengen: eenvoud, snelheid, en een unieke beeldlook.
Tot slot
Ik zeg niet dat je nooit iets mag kopen. Nieuw materiaal kan inspireren. Maar… laat je creativiteit nooit afhangen van je uitrusting.
G.A.S. mag er zijn, zolang het je passie voedt — en niet verlamt.
En soms is het net één simpele camera — zoals de X100VI — die je eraan herinnert waarom je ooit begonnen bent: omdat je iets wilde zien, vastleggen, en delen.
